LUNA IN DROMENLAND
Hallo, Partner P. hier. Om een teken van leven te geven. Er gebeurde al even niets op maanisch.com. Het huis was namelijk de afgelopen avonden en ook bij het begin van deze dag in een aangename rust gehuld. De katten lagen veelal chillend op een kussentje, de t.v. was uit en als-ie al aanstond liet hij niets anders zien dan wat nieuws of een groen veld en ik heb weer eens aan één stuk kunnen lezen. Hè, hè. Geen ‘Beauty & the Nerd’, ‘Revenge of the Nerds’, weet-ik-veel-wat-voor-land’s ‘Next Topmodel’, instortende gebouwen op National Geograpic of nachtelijke herhalingen van Dr. Phil aangevuld met hier en daar een belspel-meisje (want: “Ik kan niet slapen!!”). Geen gestresst achter een rood laserstipje aanrennende katten. En, God zij geprezen, geen shockdocu’s met titels als ‘De jongen die zijn broer baarde’, ‘Verslaafd aan masturberen’ of ‘Twee meisjes, 1 lichaam’. En vooral geen housegebeuk van Armin van Buren uit het atelier beneden. Wat een oase. Wat een stilte. Afgelopen woensdag zag ik mijn vrouw 23 melatonine-pilletjes wegtikken met een glaasje wijn en 30 minuten later vielen haar luikjes langzaam naar beneden. Die pilletjes hebben hun werking niet gemist. Luna slaapt wereldrecords voor Luna’s in laaglandbedden. Eén keer eerder maakte ik het slechts mee dat het zo rustig was. Dat was toen ik Luna een week had meegetroond naar een eiland bij Zuid-Amerika. Bevangen door de hitte kon ze weinig tot niets. Haar energiepeil daalt evenredig met de stijging van de temperatuur. Er bleef niets meer van haar over. Ik kon wel weer veel boeken lezen, dat dan weer wel, maar het was onmenselijk. Het begint nu ook wel een beetje angstaanjagend rustig te worden overigens. Ik ga haar maar eens wakker maken, want vanavond is er weer een nieuwe aflevering van ‘X-factor’ en als ze die mist, dan hoor ik dat nog weken. Luid. Hoeveel van die pilletjes kan je eigenlijk ongemerkt door een glaasje wijn mixen?
