Auteur: luna

“Ehhhhhh, nou eh, gaan jullie elkaar maar even zoenen dan, zou ik zo zeggen”, zei ik tegen 2 meisjes met alleen een stringetje aan. Ze lagen op een bed met een fluwelen tijgervel erop. De muren waren voorzien van allerlei gouden lappen die ik daar 2 dagen eerder zelf had opgehangen. De meisjes giechelden. “Dit filmen is ook mijn eerste keer hoor”, grapte ik. De meisjes hadden net aan me bekend dat ze nog nooit eerder met een andere vrouw hadden gezoend, maar dat dat wel een erotische fantasie van ze was. En ze wilden best samen op de FOXY-dvd komen te staan. Even daarvoor waren ze namelijk al gefotografeerd in een aantal gezellige poses door de FOXY-fotografe en ze waren helemaal in een geile bui. Helaas was de cameraman net weg om te gaan eten, dus kreeg ik de camera in m’n handen geduwd. “Jij kan dat wel”, zei collega M. me met een knipoog en ze liet me alleen achter met de meisjes. Die vonden het gelukkig niet erg dat ik nog nooit eerder had gefilmd. “Doen jullie maar gewoon wat, dan zorg ik wel dat ik die camera gewoon recht houd”, zei ik. De meisje zoenden elkaar en streelden elkaar en ik kon moeilijk geloven dat ik écht bezig was met het filmen van 2 vrijende vrouwen. Ondertussen zoomde ik wat in op tongen, borsten en slipjes en luisterde naar het gegiechel van de meisjes die elkaar helaas niet durfden te vingeren of te beffen. Als ik de opnameknop goed heb ingedrukt zijn Luna’s filmkwaliteiten binnenkort te bewonderen op de FOXY-dvd! Maar ook al is het niet gelukt; de meisjes vonden het uiteindelijk net zo spannend als ik.

Ondertussen bezocht ik een new-age-winkel en keek ik naar boeken die antwoord konden geven op vragen die ik nog niet eens wist te stellen. Niets gevonden. Ondertussen tarotkaartjes gelegd. Zeer positieve kaarten die mij wel vertrouwen gaven in gemaakte keuzes, maar mij de goede richting niet konden tonen. Ondertussen at ik mijn eerste ijsje van het jaar en terwijl ik daarvan genoot bedacht ik me dat € 3,90 toch wel erg aan de prijs was voor een ijsje met maar 2 bolletjes. Ondertussen sliep ik meer dan 12 uur per dag zonder daar echt van te genieten. Ik dacht na over gisteren, vandaag en morgen en ondertussen kwam ik tot de conclusie dat ik misschien een cursusje yoga moet gaan volgen. Of Zen-meditatie. Of karate. Ondertussen ontslag genomen en ondertussen nog wat nagedacht. Bij gebrek aan balkon of tuin de voordeur opengegooid en een bankstel die richting opgesleept. Half-buiten-en-half-binnen naar de Amsterdamse stadsbussen, de toeristen en de junkies gekeken en me afgevraagd waarom iedereen zich zo druk maakt. Ondertussen geglimlacht naar die toeristen en junkies en ze gaven me allemaal een glimlach terug. De zon scheen. Ondertussen ook een broodje rosbief gegeten en een kopje Senseo-koffie gedronken. Ik sprak vrienden die net zo op zoek zijn als ik en het ook nog niet hebben gevonden. Ik sprak vrienden die het wél hebben gevonden, maar me niet konden uitleggen wat het nu precies was. Ondertussen dronk ik mijn eerste witbiertje in de zon en de gedachte kwam in me op dat het leven ook niet meer hoeft te zijn dan dat. En ondertussen deed ik gewoon de dingen en dacht er verder het mijne van.