WILLEM, MAXIMA & EEN SCHOTSE RUITJES-PYJAMA

Het is weer 6:18… Mooie panter-onesie of niet? Waar is m’n bril?

Ochtendkoffie met de verkering, Willem en Maxima.

Keuzes. Keuzes. Van alles in huis, maar nergens zin in.

Even de Google-situatie met Irene doornemen. De Google-situatie is nog steeds ongezellig. Irene is gelukkig wel gezellig.

Bruce denkt dat hij ook gezellig is, maar is voornamelijk vervelend. Maar ik hou van ‘m, want hij is al 11. Nooit gedacht dat Baby Bruce ooit de oudste kat in huis zou zijn.

Mijn dag bestaat, naast schrijven, uit het naar binnen en weer naar buiten laten van de katten. Draaideurpoezen. In. Uit. In. Uit. Het is nogal een zooitje in onze tuin, maar… we scheiden toevallig wel al ons afval! SCORE!

Onze achtertuin grenst aan De Dode Linge, een slootje. Hoogtepuntje van vandaag was toch wel het voeren van de eendjes. Er was ook een meerkoet.

Het forum op www.climaximaal.nl doet het!

Sorry.

Als ik beneden kom zie ik dat Nina 3 chocoladekoeken heeft opgegeten. Voor de zekerheid bel ik de dierenarts, want chocolade kan giftig zijn voor honden. Kan geen kwaad, volgens de dierenartsassistente. Ik kan ook niet kwaad zijn op Nina. Trut.

Even later ligt ze weer prinsessenheerlijk in haar hoek. Naast m’n Hello Kitty-etui.

Om 14:00 vertrek ik op de fiets richting E. om haar wat zelfgemaakte loempia’s te brengen.

Knuffelen met Tiara.

Knuffelen met Elvis.

Daarna haal ik oppasmeisje M. op van school. Met m’n hippe zilveren gympies.

Met de verkering samen nog even Nina uitlaten.

Terwijl ik met kater Frank wat lees aan tafel, kijken de verkering en oppasmeisje M. tv.

We hadden een bon van de moeder van oppasmeisje M. gekregen om te gaan eten bij Alexandros in Wageningen. Lekker!

Proost!

Smile!

Bij thuiskomst ligt Nina binnen 10 seconden alweer in haar favoriete hoekje. Gelukkig wilde J. haar nog wel even uitlaten.

Ik deed alvast m’n pyjama aan. “Is die pyjama te klein?”, vroeg oppasmeisje M. terwijl ik haar naar bed bracht. “Hoezo?”, vroeg ik. “Nou eh”, begon ze. “Omdat je m’n buik ziet?” “Ja”, zei ze. Hoort gewoon zo. Dat ziet toch iedereen? Tssssk.

Eenmaal op de bank word ik overspoeld door heel veel kattenliefde.