web analytics

7

MARRAKESH IS ADEMBENEMEND

“Miss! Miss!”, wordt er van alle kanten naar me gesist, gefluisterd of geschreeuwd. Iedereen in de straatjes van de medina en ook iedereen op het immens grote Djemaa el Fnaa-plein lijkt me iets te willen verkopen. Ze spreken me allemaal aan. Ze kijken me allemaal aan. “You want snake?”, hoor ik terwijl een jochie van een jaar of 10 een houten slang voor m’n ogen laat draaien. Even verderop zit een groepje Marokkaanse mannen echte cobra’s te bezweren met het typische schelle fluit-geluid. “You want bag?”, vraagt een dame van minstens 80 en ze houdt een paar rieten manden voor m’n neus. “Miss! Miss! You want henna tattoo?” “You want babouche?” You want carpet?” “Please look.” “Please come inside.” “Looking is free.” “I make good price.” “Miss! Where you from?” Voordat ik naar Marrakesh vertrok was ik al bang geweest om in het vliegtuig een paniekaanval te krijgen. Maar in het vliegtuig was ik allerrustigst. Niks aan de hand. Dus ik kon opgelucht ademhalen die donderdagnacht. En vrijdag, onze eerste hele dag in Marrakesh, stonden we vroeg op om met een gids voor een volledige sightseeing-tour te gaan. En na die wandeling van 4 uur, een pauze op het dakterras van onze riad, en daarna weer een wandeling door de drukke straatjes van Marrakesh had ik te veel plaatjes in m’n hoofd gekregen. Te veel indrukken. Te warm. Te veel moois. Te veel niet moois. Te veel ideeën. Te veel chaos. Te anders. Dus toen we die vrijdagavond eindelijk aan een prachtig gedekte tafel zaten, toen ging het mis. Je voorstellen hoe het zou zijn om een paniekaanval te krijgen midden in Marrakesh, ja, dat is eigenlijk vrágen om een paniekaanval. Adem in en adem uit. Niks aan de hand. It’s all in my mind. Niks aan de hand. Niet hier, niet nu, niet nu ik me op 1 van de mooiste plekken ter wereld bevind. Kut. Niet nu. Ik voelde m’n hart kloppen door m’n lichaam en het liefst zou ik het restaurant verlaten om op m’n bed in het riad te gaan liggen. Rustig. Geen paniek nu. Rustig. Maar wat ik geleerd heb van mijn eerste paniekaanval is dat ik het meteen moet zeggen. Niet in m’n eentje aan het paniek-denken blijven. Adem in en adem uit. “P., ik voel me niet zo lekker, ik adem zo raar en m’n hart gaat zo snel”, zei ik tegen P. nadat we de ober hadden verteld wat voor een lekkere Marokkaanse hapjes we wilden gaan eten. Rustig ademen. Rustig ademen. In. En uit. En in. En uit. Marrakesh is adembenemend mooi.

Dit vind je misschien ook leuk...

7 reacties

  1. jan schreef:

    en vooral je adem laag houden. wat ik eigenlijk wilde zeggen is dat je een prachtige beschrijving hebt gegeven van de sfeer.

  2. Aukje schreef:

    Ik geloof dat ik ook een paniekaanval zou krijgen in Marrakesh, wat een wereld! En voor een volgende keer denken dat het helemaal niet erg is dan je paniek voelt, sterker nog: laat het maar komen! Want het is er immers toch al.

  3. Eveline schreef:

    Helaas ben ik maar al te goed bekend met paniekaanvallen en mij helpt ’t om kauwgom te kauwen, of in ieder geval iets met pepermunt te nemen, en Bach bloesem rescue remedy helpt ook heel erg. Tussen de bedrijven door neem ik extra vitaminen B, dat schijnt goed te zijn… en jezelf vertellen dat ’t ‘maar’ een paniekaanval is en dat je er echt niet aan dood gaat helpt ook.

  4. DON JUAN schreef:

    Wat is een paniekaanval?

  5. Babz schreef:

    Weet je, ik heb daar ook last van gehad. En heb veel gehad aan het feit dat angst een piek heeft. Als je tijdens zo’n aanval denkt het kan niet erger, ohhhh nu gaat het heeeeel erg fout met me… Dat is de piek en daarna zakt het al-tijd weer. Toen mij dat simpele grafiekje van paniek werd voorgehouden werd ik gelijk al een stuk rustiger. Er kon helemaal niets ontploffen! Bach Rescue helpt mij ook heel goed. Alleen dan niet vergeten overal mee naar toe te nemen anders PANIEEEEEEEK!!! Waar is mijn rescue, oh nee, waar is mijn rescue, wie redt mij????

  6. Maurice schreef:

    Wat mij altijd helpt is keihard vloeken. Dan ben je gelijk die aanval kwijt. Het werkt bij mij. Dus waarom niet bij jou. Gewoon gillen in het restaurant: “KRIJG DE TYFUS”…Dat lucht echt op.
    Maar jij bent netjes opgevoed, dus durf je dat niet natuurlijk.

    Of ik jaloers ben? Natuurlijk niet! Ik ga wel een keer alleen daten met P. kijken of mijn idee over jouw wel kloppen en zo. In Marrakesh of zo. Héérlijk tussen de buitenlanders van Oud-West. hehehehehe.

  7. Martin schreef:

    Lachen, ik was afgelopen dagen ook in Marrakech. Gekkenhuis daar. Zeker dat Fnaa plein. Inderdaad is daar alles te. Maar ook te gek. Veel plezier nog even daar.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *