web analytics

26

MAAR WAT ALS HET NOU ALLEMAAL NIET GOED KOMT?

Mijn stopzinnetje is al m’n hele volwassen leven ‘komt goed’. “Schatje, zou jij straks de was er even uit willen halen en ophangen?” “Komt goed.” “Kun jij een dromenvanger van 1 bij 2,5 meter maken?” “Komt goed.” “Wil jij onze allernieuwste vibrator testen?” “Komt goed.” Als ik over weet ik veel wat klaag of zeur, dan eindig ik m’n klaagzang altijd met een ‘komt goed’ en als anderen problemen hebben, dan probeer ik ze meestal op te beuren met een ‘komt goed, uiteindelijk komt alles altijd goed’.

Het is ook het interne antwoord naar mezelf.

Geen pensioen? Komt goed.
Af en toe geen opdrachten? Komt goed.
Ongewenst zwanger? Komt goed.
Geen rijbewijs? Komt goed.
Man met een burnout? Komt goed.
Geen rijbewijs? Komt goed.
Zes jaar lang geen seks? Komt goed.
Relatie na 10 jaar verbreken? Komt goed.
Alles achterlaten in Amsterdam en verhuizen naar Tiel? Komt goed.
Verliefd op een man in de schuldsanering? Komt goed.
Verliefd op een man met kind? Komt goed.
Man al z’n geld vergokt? Komt goed.
Moeder op Intensive Care? Komt goed.
Vader ontslagen? Komt goed.
Man met een burnout? Komt goed.
Getrouwd met een narcist? Komt goed.
Scheiden van een narcist? Komt goed.
Hond ziek? Komt goed.
Een leven zonder kinderen? Komt goed.
Kat dood? Komt goed.
Teruglopende inkomsten? Komt goed.
Moeder ziek? Komt goed.

Een paar weken terug had ik een vergadering die vooraf werd gegaan door een rondje hoe-is-het-met-jou-nog-wat-meegemaakt-sinds-de-laatste-vergadering. Ik voelde de tranen al opkomen toen ik luisterde naar de rest bij wie het allemaal wel gewoon lekker z’n gangetje ging, dit gedaan, dat gedaan, vakantie geweest, ja, wel lekker, ja.

Toen ik aan de beurt was kon ik niet meer stoppen met huilen en het komt zo ongeveer neer op het volgende; ik heb voor het eerst in m’n leven het allesoverheersende gevoel dat het allemaal niet goed komt.

Een vriendin van me zei ooit: “Ik maak me pas zorgen als mensen stoppen met delen.” Ze bedoelde daarmee dat mensen die middenin een depressie of andere ellende zitten doorgaans geen behoefte meer voelen om over die ellende te delen. Nu voel ik die behoefte eigenlijk ook niet. Ik ben bekend met me kut en klote voelen en ik ben ook bekend met depressievere dagen, maar ik had tijdens die momenten altijd nog het vertrouwen dat die gevoelens vanzelf een keertje over zouden gaan, want ‘komt goed’. Dat vertrouwen heb ik nu niet meer. En al te lang niet.

Ik voel me eenzaam.
Ik wil niet meer in m’n eentje werken.
Ik heb nergens zin in.
Ik zit op slot.
Ik ben moe.

Ik doe gezellig en leuk op Facebook en Instagram, zodat ik toch nog een beetje de suggestie wek dat het goed met me gaat en zolang ik nog kan veinzen dat het goed gaat, ja, dan zal het uiteindelijk ook wel weer een keertje écht goed komen. Toch?

Blijven delen.
Komt goed.

Dit vind je misschien ook leuk...

26 reacties

  1. Sandra schreef:

    Ik weet niet wat ik kan zeggen, iets wat helpt, of iets-wat verlichting geeft. Dus dat doe ik dan maar niet. Maar dit komt binnen, heel herkenbaar, het raakt me diep en ik wil je zeggen dat ik je alle goeds toewens, het allerbeste en dat ik hoop dat je je snel beter mag gaan voelen. Je bent niet alleen. Je voelt dit niet alleen. Er zijn vast genoeg mensen die dit lezen en denken: shit, dat ben ik. Ik in ieder geval wel. Sterkte toegewenst lieverd <3

  2. Jan schreef:

    Och liefje. Nee niet alles komt goed. Katten gaan dood, moeders gaan dood, mannen zijn eikels, Internet is stom en alles wordt duurder. Ik zou kunnen zeggen dat je je zegeningen moet tellen. Dat je omringt wordt door lieve mensen en dieren, dat Amsterdam ook niet alles is, er mensen zijn die het veel slechter hebben en autorijden is ook zooo 20e eeuw.
    Over een paar weken mag de kerstboom weer uit de doos, mogen al vroeg de gordijnen dicht, de kachel aan en de Allerhande is niet te versmaden.
    Koop en grote toni chocelonely of bonbonbloc en vreet die helemaal op terwijl de rest van Nederland in de file staat op weg naar stomme vergaderingen geleid door vreselijke baasjes. Zet de muziek extra hard en knuffel alle dieren.
    Maar zeg niet dat je eenzaam bent. Dat zou niet eerlijk zijn voor de mensen om je heen. Ik ken niemand van wie er zoveel wordt gehouden als jij.
    Hou vooral ook van jezelf. Dan is alles goed.

    • Else schreef:

      Ik hou altijd enorm van Jan’s reacties en dus sluit ik me bij hem aan. Als ik ergens dom sta te wachten tot alle auto’s voorbij zijn denk ik vaak. Dit is op dit moment mijn plek in tijd en ruimte, wachten en die pas op de plaats is niet erg. Als ik bij de afwas naar het filenieuws luister ben ik altijd heel dankbaar dat ik er niet meer tussen sta. Dat gemis van jou snap ik wel, maar ik heb zelf gemerkt dat op een cursus gaan, als vrijwilliger iets doen ook dat gat vult.

    • Cindy schreef:

      Jan, I love you! En Luun, Chantall, van jou en je blog hou ik ook <3

  3. DP schreef:

    Ik zag je story op insta en wilde nog snel even lezen wat je had te melden voor ik naar een afspraak ga. Heftig maar tegelijkertijd sterk. Knap hoe jij dingen zo mooi en direct kan verwoorden. Ik ben daar dus helemaal niet goed in maar wil je wel een virtuele hug en zoen geven. {{{X}}}

  4. Esther schreef:

    Lieve Chantall, een dikke knuffel! Je bent zo’n lief energiek mens, altijd in de weer voor een ander. Soms is de batterij even leeg, en de energie op. En dan moet er voor jou gezorgd worden. In de eerste plaats door jouzelf!
    En je hebt zoveel te geven en te delen, ik gun jou collega’s en je toekomstige collega’s gun ik een Chantall ☺️ er is vast iets leuks en goeds in een sociale context te doen voor jou out there.

  5. Sandra schreef:

    Dat is wel echt k*t, het is behoorlijk heftig. Goed om het eruit te gooien, ik hoop dat je dat kan blijven doen.
    Kus

  6. Joyce Van Breda schreef:

    Wat naar dat je je zo voelt! Het is ook wel veel wat je opnoemt! Jeetje… denk je eraan om hulp te zoeken of heb je dat al? Heel veel sterkte in ieder geval. Liefs

  7. Linda schreef:

    Jeetje Chantall… stil ben ik ervan. Ik wens je alle goeds en hoop dat je snel iets vindt wat helpend kan zijn. Iets of iemand… zo herkenbaar dit. Je zo alleen voelen terwijl je dat fysiek niet bent. Zo moeilijk om uit te leggen dus daarom zeg en deel je maar niks. Zal aan je blijven denken …

  8. Maartje schreef:

    Superherkenbaar. In zoveel opzichten. Dikke kus.

  9. Ivonne schreef:

    In heel veel dingen herkenbaar, fijn dat je het uiteindelijk gedeeld hebt.
    Maak het bespreekbaar, geef aan waar het niet goed gaat en niet goed voelt en laat voor je zorgen en vraag/ontvang de hulp van een ander.
    (En dat zeg ik, iemand die altijd over haar grenzen gaat en ook niet gewend is om hulp te vragen maar depressie en burn out hebben mij uiteindelijk wel gedwongen om liever voor mezelf te worden)

  10. Elke schreef:

    Ik kan niets zeggen waardoor het beter wordt. Hopelijk voel je je snel beter of het nu goed komt of niet. Veel liefs!

  11. Marieke schreef:

    Herkenbaar..
    Ik vind je lief, al heel wat jaartjes! Kop op <3

  12. Jessie schreef:

    Oh jeetje. Ik ken je niet persoonlijk, maar leef altijd mee met je verhalen. En inderdaad jezelf op internet alsmaar gezellig voor doen breekt een keer op. Ik hoop dat je in je omgeving de steun hebt om hier ook weer uit te komen. Maar ik denk het wel, met zulke lieve mensen om je heen. Een dikke kusknuffel voor jouw 💋

  13. Marloes schreef:

    Wat kan ik voor je doen?

  14. Inge schreef:

    Och lieve schat, wil je alsjeblieft hulp zoeken? Want nee, niet alles komt goed. Maar met een beetje hulp komt het met jou echt wel weer goed. Anders dan het was, maar wel goed. Sterkte!

  15. HelenImpogue schreef:

    Hallo.

    Waar Kan Ik XEvil gratis downloaden op uw website?
    Ik heb informatie van je steun. XEvil is echt het beste programma voor captcha oplossen, maar ik heb de nieuwste versie nodig.

    Dankzij.

  16. Josje schreef:

    Lieve Chantal, misschien is het nu ook gewoon echt even niet goed, te veel, te zwaar… En dat is niet gek zo na jarenlang misschien wel meer geven dan je hebt. Wat je hoe dan ook mee hebt is dat je bent wie je bent, zo sterk dat je zelfs dit gevoel kan en wil delen. Je hebt niet de controle over alles wat je overkomt maar God zij dank ben je Chantal!❤️ Hoe dan ook…

  17. Paul schreef:

    Lieve Chantall, een virtuele knuffel van mij. Je bent altijd krachtig en energiek geweest, gun je het jezelf als dat nu anders voelt? ♥️

  18. Janine schreef:

    Maar wat als het allemaal niet goed komt? Dan nog Chantall komt t uiteindelijk goed! Ook als je overtuigd bent van niet. Tijd! Houd stand! Kracht, liefde, sterkte, humor jouw kant op. Je kan t wel! 💙💙 #liefde

  19. San schreef:

    Heel herkenbaar, dat als het echt niet goed gaat, je het liefst in je schulp kruipt en maar zwijgt tegen de rest, die het toch niet snapt… Dan kunnen lieve woorden toch een beetje helpen, of het eruit rennen/schreeuwen/huilen, hopen dat het vanzelf zakt en zo niet een beetje hulp daarbij vragen. Hoop dat het goed mag komen….

    Tussen het volhouden door
    mag je best even uitrusten

  20. DP schreef:

    Nog even een extra virtuele hug en knuffel {{{XXX}}}

  21. ingrid schreef:

    Bijna huilen…..bijna om jouw verhaal en om mijn eigen vermoeidheid en frustratie over van alles.
    En maar blijven lachen en zeggen en denken dat HET goed komt.
    Zal niet zeggen dat het goed komt want dat weet ik niet. Zeg alleen dat ik voor jou hoop dat het.
    Een dikke stomme beeldscherm knuffel voor jou.

  22. peter schreef:

    Lieve Chantall, ook namens Carolien gecondoleerd met het overlijden van je moeder. Prachtig zoals je over haar (en jouw verdriet) schrijft.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *