web analytics

16

LUNA, P. EN EEN NOTARIS MET EEN KIKKERSTEM

“En wat doet u eigenlijk in Tiel?”, vroeg een kakker met een kikkerstem en een Youp van ’t Hek-bril. “Wonen”, lachte ik. “Ja, dat begrijp ik, maar wat voor een werk doet u daar?”, vroeg hij. “Ik maak poesjes van stof”, zei ik en het leek me gezien de setting van dit gesprek beter om mijn werkzaamheden als seks-schrijver maar achterwege te laten. Al had ik het 9 jaar eerder wel ter sprake gebracht. “Oh, dus u bent een ontwerper?”, vroeg de kikkerstem. “Eh, nee, niet echt”, zei ik, “mensen sturen mij een foto van hun kat en die maak ik dan helemaal na als een soort van knuffel.” “Oh”, zei de kikkerstem en hij begon een heel verhaal over een vriend van hem die recent was overleden, maar toch zoveel had gehad aan de vriendschap met zijn kater Jules en dat Jules na het overlijden van zijn baasje helemaal ontdaan was geweest, kotsen en alles en heel luid miauwen. Het verhaal kwam niet helemaal bij me binnen. Joehoe! Pik! Ongelooflijke kakker dat je bent! Met je ongelooflijke kikkerstem! Joehoe! Ik zit hier in jouw notariskantoortje met veel te dure tapijten en kunst aan de muur! En ik zit hier niet om je geouwehoer over Jules aan te horen, ik zit hier om alle contracten die ik nog had lopen met ex P. te ontbinden! Ik zit hier niet voor m’n lol! Ik heb hier 1,5 jaar voor in de stress gezeten! Ik heb hier 1,5 jaar tegenop gezien! Ik heb me kapot gejankt gisteren! Dit is misschien wel de laatste keer in m’n leven dat ik P. zie, dus hou jij je kutpraatjes over Jules maar lekker voor je en regel dit hele officiële gebeuren zo snel en zo pijnloos mogelijk, want als je over katten gaat praten, dan gaat het binnen de kortste keren over onze eigen katten! “Jullie hebben alles goed doorgelezen?”, vroeg de kikkerstem. Ja, dat hadden we. “Ik ga het toch nog even met jullie doornemen”, zei de kikkerstem. Was goed. En na een hoop gepraat en een hoop handtekeningen zetten waren wij dan eindelijk klaar. Eindelijk écht van elkaar af. Eindelijk de laatste touwtjes doorgeknipt. En in de hal van het Amsterdamse notarispand haalde P. mijn jas van de kapstok en hield ‘m gespreid voor me open. Ik keek ‘m aan. “Moet je daar zelf ook niet een klein beetje om lachen?”, vroeg ik. Maar voor het eerst en voor het laatst piepte ik mijn armen in een jas die hij voor me vasthield. Daarna hield hij ook keurig de deur voor me open. En wij gingen ieder onze weg.

Dit vind je misschien ook leuk...

16 reacties

  1. Branwen schreef:

    Heftig. Nodig ook maar vooral heftig. Lijkt mij.

  2. Menno Nicolai schreef:

    Misschien had je toch die notaris een kusje moeten geven, dan had hij misschien opeens een Prinsenstem gekregen. Of hij was definitief kikker geworden, ja, dat had ook gekund.

  3. LienenLinge schreef:

    Zo! Daar kan mijn ex een voorbeeld aan nemen…

  4. Marloes schreef:

    en dat is wat ze noemen ‘closure’. Sterkte lieve Luna!

  5. Annojo schreef:

    Ik zie die notaris helemaal voor me en hoor hem praten, geouwehoer waar je op zo’n moment niet op zit te wachten, nooit eigenlijk. Sterkte!

  6. MarinaTwiet schreef:

    En weer een hoofdstuk afgesloten… dapper hoor. Sterkte met alle gevoelens die dit opgeroepen heeft

  7. Toine schreef:

    Wat goed dat het eindelijk allemaal is geregeld en dat je hier nu eindelijk een punt achter kunt zetten!

  8. Cindy schreef:

    Kan me helemaal voorstellen dat je hier tegenop zag. ff lekker janken om dit alles, en dan de opluchting voelen dat dit moment voorbij is en je door kan. Ik huppelde ook bij de brievenbus vandaan nadat ik de brief met bevestiging dat ex en ik alle zaken afgehandeld hadden had gepost. Heerlijk!

  9. FunChick schreef:

    Of je er nu voor kiest of niet, het blijft een zeer emotionele bedoening. De pijn is er sowieso. Mensen formeel uit je leven tekenen…Zeker iemand die zo dicht bij je gestaan heeft is en blijft een vrij surreële belevenis. Zeker als er dan nog een kikkerstemmige, zakkenvullende, verhalenlullende middenman aan te pas moet komen.

  10. Eva schreef:

    Rauw zeg. Hoop dat je nu sterker verder gaat, samen met je lief in Tiel! ZO!

  11. Brooklyn schreef:

    * big hug*

  12. darja schreef:

    lieve luun, goed gedaan, en mooi dat je hier een stukkie over kan schrijven. warme groet uit Den Haag!

  13. Eddy Kledder schreef:

    Nounou, niet zo mopperen tegen P. Hij bedoelt het vast goed. Precies dáárom hebben wij Nederlandse mannen het (bijna) opgegeven om nog attent te zijn.

  14. CiNNeR schreef:

    Ach ja, mijn notaris had een normale stem maar bleek me gewoon op te lichten. Sterkte meis, het is toch even iets. Ook al is het uiteindelijk goed.

  15. Buurman M. schreef:

    Ach, alweer 1,5 jaar! Wat gaat de tijd toch snel, en wat kan er veel gebeuren in 1,5 jaar! Erg bijzonder om te lezen, buurvrouw ;-)

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *