LUNA EN EEN LAZY SUNDAY

Begin de dag met een aangekleed beest! Zou iedereen moeten doen! Okay, deze is niet aangekleed, maar wel heel schattig…

CUTE!

Nog veel schattiger! Ik kreeg ze doorgestuurd van vriendin M. en ik hou eigenlijk niet eens van cavia’s, maar als ze zo gepresenteerd worden, ja, zo kun je een stoeptegel nog lekker maken!

Kijk, deze pannenonderzetter had ik gisteren ook nog gekregen van vriendin K.! Zit heel ingenieus in elkaar!

Uit?

Schijten?

Ik kijk de andere kant op. Wanneer we bijna thuis zijn komen we Rebel en z’n baasje tegen. En omdat Nina en Rebel dikke vrienden zijn en ik altijd erg leuke gesprekken heb met het baasje van Rebel (een gepensioneerde, lieve man, geen geile, grote neger, voor het geval er lezers zijn die denken dat m’n huwelijk nu al scheurtjes begint te vertonen) doe ik nog een extra rondje.

Na die wandeling van 1,5 uur gaat Nina kapotmoe bij de pubermeisjes liggen.

Hier doet dochter S. een eh, eh, dansmove? Ze laat hier ook zien dat ze ‘m niet kan, maar dat er jongens zijn die ‘m dus wel kunnen.

OOOOOH! Huil! Kleine meisjes worden groot. Hier zit dochter S. met haar vriendinnetje E. in de trein. Ze gaat voor het eerst alleen met de trein. Helemaal richting Groningen, naar de opa’s om een paar dagen te logeren!!!! Alles is van tevoren gecheckt en gedubbelcheckt. Heb je geld bij je? Je kaartjes? Je dit? Je dat? We hebben allerlei kortingskaarten en OV-chipkaarten en geld erop en stempelen en nog een apart kaartje waarmee ze 1e klas mogen zitten geregeld. Het reisschema is meerdere keren doorgenomen en ook de opa’s zijn geïnstrueerd. SPANNEND! Ik wil ze niet uitzwaaien, ik haat uitzwaaien. Zowel aan de zwaaiende als aan de uitgezwaaide kant. Altijd tranen in m’n ogen. Afscheid nemen. Zucht en steun, maar gelukkig is er tegenwoordig Whatsapp!

Dus de meiden sturen een Whatsapp-je als ze zijn overgestapt op Utrecht in de trein richting Groningen. Ze hebben een koffie-achtig iets gehaald bij de Starbucks en zitten prinsessenheerlijk in de 1e klas. Waar maken we ons nou druk om!?

De opa’s staan ze op te wachten en de meiden komen keurig volgens schema aan. Stoer hoor, helemaal alleen met de trein van Tiel naar Groningen! Vrijheid, meiden! Vrijheid!

Mooi, de meiden zijn veilig, dan kunnen de echtgenoot en ik met een gerust hart verder… Candy Crushen bijvoorbeeld. Hij dan hè, ik ben al maanden gestopt.

We eten diverse restjes van het tapasfestijn van gisteren.

Nina vindt het niet, ze herhaalt, niet leuk dat ze helemaal alleen is gelaten door de meiden.

Dit vind ik niet leuk. M’n courgetteplanten overwoekeren elkaar en de rest van m’n moestuin en het gaat gewoon niet goed. Ik moet er een paar uit de moestuinbak halen en verplaatsen en nu maar hopen dat ze ooit nog gaan groeien en bloeien, maar ik heb er weinig fiducie in.

Oooh huil! Ik word hier bloedchagrijnig van. Ik wil zo graag dat het lukt allemaal, maar de courgette blijven verrotten en er gaat dus iets niet goed, maar wat. Op internet lees ik iets over witschimmel en er zitten ook vieze, gore naaktslakken en ik heb nog wel slakkenkorrels gestrooid. HUIL dus.

Gore nagels, ook al zoiets om te janken. Snel maar even onder de douche. Daarna heb ik wel schone nagels, maar ik zweet me na 1 minuut weer kapot.

Hmmmm… pasta met zelfgemaakte rucolapesto (weer zo’n restje van gisteren).

Terwijl we al in bed liggen krijgen we allemaal foto’s doorgestuurd van de meiden met de paarden achterin het veld bij de opa’s. Superfijn om te zien en te lezen dat zowel de meiden als de opa’s genieten. Dan geniet de generatie in het midden ook.