Reacties op: LUNA EN EEN KLEINE NERVOUS BREAKDOWN

Door: Siets

Siets — Mon, 09 Jul 2012 17:44:00 +0000

Beste Luna,

ik weet niet of dit gaat helpen maar volgens mij ben jij (en vele met jouw) een mantelzorgster. Dat zijn mensen die in hun vrije tijd voor familie, vrienden of andere naasten zorgen. Er is in de meeste plaatsen ondersteuning voor. Dit geldt over het algemeen voor ‘langdurige’ mantelzorgers maar wat daar precies onder wordt verstaan weet ik niet. Je kunt in ieder geval altijd even kijken of er een organisatie bij jou in de buurt is die je kan helpen.

sterkte
gr Siets

Door: marianne

marianne — Mon, 09 Jul 2012 09:51:00 +0000

best luna, kan alleen maar met je meeleven!! Heb dit traject ook meegemaakt met hospice aan het eind (gelukkig) dan heb je tenminste ook tijd om je liefde te geven ipv alleen maar zorgen. En ja de gezondheidzorg is ontzettend K met een hoofdletter. Ik snap nu wel waarom het allemaal zoveel geld kost!! Maar je kan ze daar niet individueel op aanvallen (met uitzondering van een paar :0) Ben er van overtuigd dat ze echt hun best doen, maar cursus COMMUNICEREN met elkaar en met patienten zou zooooooooo welkom zijn.
sterkte!

Door: Luna

Luna — Mon, 09 Jul 2012 08:59:00 +0000

@Menno: Ja, maar Menno, mijn moeder gaat nog niet dood… het KAN nog wel 2 jaar duren… Kan zelfs nog langer… Ze wordt in het ziekenhuis momenteel nog behandeld voor die buik-infectie (gesprongen abses e.d.)… als die over is (en ze kan weer lopen), dan kan ze in principe naar huis… om het vervolg-kanker-traject in te gaan… Ze is dus nog lang niet uitbehandeld volgens de medici… Van een hospice is nog lang geen sprake… Of er moeten nog meer complicaties optreden (waar niemand meer van op zal kijken)…

Door: Menno

Menno — Mon, 09 Jul 2012 02:49:00 +0000

Welcome to the club. Verder niet teveel met jezelf bezig zijn, je moeder is stervend, niet jij. Hospice, hospice, hospice, daar zijn ze hierop getraind, ook in het begeleiden van de aanstaande nabestaanden, ziekenhuizen zijn hier niet op ingericht.

Door: Marietje

Marietje — Sun, 08 Jul 2012 14:10:00 +0000

Zorgen voor een ernstig ziek iemand is een marathon vermomd als een sprint. Je moet je strategie aanpassen Luna, je bent aan het sprinten, maar je moet je leven zo indelen dat je een marathon kan rennen. Dit gaat nog heel lang duren. Heel lang. En dan kun je niet alles naast elkaar doen. Dan moet je dingen afwisselen. Dus de ene dag wel friet, de andere weer koken. En de ene dag wel koffie met je papa, de andere werken. en de ene dag krijgt je moeder lekker jouw eten, de andere dag dat wat het ziekenhuis biedt. Niet perfect, maar dat is op dit moment niks.

Door: CiNNeR

CiNNeR — Sun, 08 Jul 2012 04:25:00 +0000

@patchwork: Tja, wil er wel begrip voor opbrengen. Maar vind de woordkeuze in de tweede reactie echt erg ongelukkig. Wellicht omdat ik aan de andere kant van de lijn veel beroerde ervaringen heb, zelf als in mijn directe omgeving.

Door: patchwork

patchwork — Sun, 08 Jul 2012 00:22:00 +0000

(maar ook een arts van de gang gerukt omdat er bloed uit een patient het infuus instroomde i.p.v andersom…)

Door: patchwork

patchwork — Sun, 08 Jul 2012 00:14:00 +0000

Cinnner, dat schrijft ze ook:´met steeds beperkter wordende middelen.´En dat ze niet zo´n goed schrijfster is als Luna.
Overigens gisteren op bezoekuur zo´n mierpatient mogen meemaken, die om de paar minuten op zijn belletje drukte, oa omdat er een t-shirtje op zijn bed lag. En dan de toon van deze bedkoning!Toen zijn belletje ´het niet deed´, commandeerde ie alle 3 de andere patienten om te bellen! Als ik ´r werkte had ik zijn belletje allang onklaar gemaakt. Zijn dochter kwam, duidelijk ´omdat ´t zo hoort en mama even te ontzien´ een kwartiertje op bezoek. De haat spatte eraf. Vandaag mocht de tiran naar huis, arme familie. ´k Wist niet dat dat soort exemplaren nog bestond. De andere 3 patienten belden dan uit plaatsvervangende schaamte en meelij met personeel weer te weinig, met natte bedden als gevolg…Niks voor mij, dat werk!

Door: CiNNeR

CiNNeR — Sat, 07 Jul 2012 20:09:00 +0000

@een patiënt vriendelijke verzorgster: ik begrijp dat je een zware baan hebt en dat als je alleen een nachtdienst draait, je niet overal tegelijk kan zijn. Maar je woordkeus klinkt mij bijzonder onvriendelijk in de oren. ‘Patiënten die als kleine kinderen om pappie of mammie roepen uit hun bed en steeds beginnen te mieren als je niet op tijd bij ze bent’?

De patiënt vormt niet de ellende van je bestaan, kijk dan even naar de politiek en je werkgever.

Door: Kaatje

Kaatje — Sat, 07 Jul 2012 19:08:00 +0000

Heel goed Luna! Wij zijn graag je boksbal en kotsbakje! Kom maar op! Soms moet het even…..wat heb je veel te verstouwen meis. Geef je mamsie een dikke knuff uit het hoge noord’n.

Btw, we gaan hier toch niet het zorgstelsel serieus behandelen??? Mag toch hopen dat we her en der even een trap mogen geven omdat we er doorheen zitten? Moet er niet aan denken dat dit de enige patientvriendelijke verzorgster is:

‘Mevrouw, u dacht toch hoop ik niet dat Luna dacht dat ze niet bestaan he? Die patientvriendelijke verzorgers, want u bent gelukkig niet de enige, stel je voor!’

Nee, ik echter, ik ben wel één van die anderen denk’k, die u zeg maar allemaal over één kam scheert, van die drie vakanties e.d. Zo druk, druk, druk. En neemt U mij niet kwalijk voor dit flauwe gedrag, en neemt u dit ook alstublieft niet te serieus. Ik heb vandaag ook even een momentje en gebruik daar deze plek bij Luna voor….

Nogmaals excuus,

Enne, miss Chantal, waar is uw eigen adres voor evt.kaartjes? Ben daar wel voorstander van….kop d’r veur! Lfs