LUNA EN DE DEFINITIE VAN SUCCES II
Ik weet nog dat ik met mijn boekhouder praatte over succes. En dat mijn definitie daarvan waarschijnlijk een heel andere was dan die van hem. Dat succes voor hem waarschijnlijk was: veel geld verdienen. Dat mijn definitie was: een mooie dag hebben. Maar ja, wat is een mooie dag hebben nou precies? En het 1 sluit het ander natuurlijk niet uit. Gisteren kreeg ik een mailtje van Jealine, de moeder van Jarientje en oprichtster van www.shirtjemeteenmissie.nl. Een paar weken terug maakte ik voor Jarientje een cadeautje, omdat ik vind dat zieke kindjes af en toe een cadeautje verdienen. Of eigenlijk gewoon de hele dag. Ik maakte een voel-PloesiePoesie. Want Jarientje is door de tumor in haar hoofd blind en dan kon ik nog zo’n mooie PloesiePoesie maken in alle kleuren van de regenboog, als er niks geinigs was om aan te voelen, dan werd de PloesiePoesie waarschijnlijk niet zo’n succes. En al maakte de kleur voor Jarientje ook niet uit, ik maakte toch een roze, want roze is nu eenmaal dé kleur voor meisjes. Ook voor kleine blinde meisjes. De Jarientje-PloesiePoesie (scroll naar beneden naar #112) had ik voorzien van allerlei verschillende stofjes, van hard naar zacht. En de poes droeg een hele speciale halsband, met lintjes en kraaltjes en kettingen en geinige dingetjes. Het mailtje van de moeder van Jarientje vandaag: “Ik schreef je vorige week al hoe goed de PloesiePoesie zich vermaakt hier. Maar vandaag was toch wel echt het klapstuk. Niet alleen haar kussen, maar ook de PloesiePoesie moest mee naar de narcose. Dank je Luna. Het is een groots cadeau.” En toen ik klikte naar de website van Jarientje en daar zo’n klein meisje zag slapen met haar PloesiePoesie in de hoek van haar ziekenhuisbedje, toen moest ik even heel, heel hard slikken. Dat meisje had mijn PloesiePoesie meegenomen naar een heel nare en moeilijke ziekenhuiservaring. Wow. Wat een groot cadeau juist voor mij! Mijn PloesiePoesie, die gaf haar misschien een beetje troost. Of misschien geen troost, maar ze vond het in ieder geval gezelliger met de PloesiePoesie erbij. En ik geloof dat het zien van zo’n foto toch wel heel aardig in de buurt komt bij mijn definitie van succes. Na het zien van die foto durf ik in ieder geval met recht te zeggen dat ik een prachtige dag had.
www.shirtjemeteenmissie.nl
dat is zeker succes hebben, luna. wat een mega stoer wijfffie is jarientje en wat een sterke ouders poe poe zoiets maakt me altijd weer zo onwijs dankbaar voor mijn eigen ‘succes’…
fijn als je iets kan betekenen voor zo’n kanjer van een meis en haar ouders !
Heel mooi. Dit soort dingetjes zijn veel fijner dan een vette bankrekening.
Ik vind Jarientje (en ook haar moeder) verschrikkelijk dapper.
Geweldig !!!
Jarientje is stoer, haar mams ook en jij en deze Ploesipoes zijn een succes. Van harte!
Ook tof dat je gewoon een roze hebt gemaakt. Super. Dat doet mij herinneren aan een geleidehondendag op het strand. Na afloop kregen we allemaal een hondenspeeltje mee. Er waren verschillende kleuren. Omdat ik het nog kon zien, moest ik aan verschillende blinde jongeren vertellen welke kleur zij hadden gekregen. Gingen ze onderling ruilen, want de een vond bijvoorbeeld blauw mooier dan rood. :o) Ofwel, ga er niet zomaar vanuit dat blinden kleurloze mensen zijn. :)
Fantastisch, Luna. Een prachtige Ploesiepoes voor een prachtig kind.
Heel inspirerend. En het raakt me diep. Goed van je!
Een heel groot brok in mijn keel.
Ik sluit me aan bij Lien.
Geweldig echt. En ik weet zeker dat die mooie PP veel troost bij dit kindje geeft.
Bijzonder en ontroerend. En verder lukt het me even niet om iets te typen.
Wauw, wat een kekke ploesiepoesie! En mooi verhaal Marloes, ik denk inderdaad ook dat Jarientje gewoon een roze wil, net als alle andere meiden. En die site, ja daar staan mijn handen ook bij stil. Wat een ongelofelijk dapper meisje en wat een retegoeie moeder!
Jarientje is dol op roze want opa’s horloge is mooier dan die van papa. waarom dan Jarine. Omdat die van opa roze is. tsjah.
thnx Luna.
Een brok in mijn keel.
Supermama.
Dat is mooi, ik zou er ook warm van worden. En dan keihard ongegeneerd gaan huilen, dat dan weer wel.
Volgens mij is succes datgene waar je later in je leven op terugkijkt en waar je trots op bent. En ik weet zeker dat je, als je als tachtigjarige terugkijkt op je leven en carriere, trotser bent op zoiets dan op een berg geld die je met allerlei gejakker bij elkaar verdiend hebt. Ik vind dit succes, en lief!
Supermooi…en wat een dapper kind
alweer zo’n stukje waar ik vochtige ogen van krijg, en daarna de dag doorkan met een glimlach op mijn lippen, bedankt voor je mooie stukjes Luna.