KLUSSEN DOE JE ZO

Hoe het komt, komt het, maar het lijkt wel alsof partner P. en ik gewoon altijd ongelooflijke pech hebben als het op klusjesmannen aankomt. Vorig jaar lakte klusjesman E. onze vloer. En dat deed-ie goed, al liet de laklaag los, maar dat lag niet aan hem. Een maand later lakte hij onze trap. En ook dat deed-ie goed. Vorig week deed hij een poging om de rest van ons huis af te werken. Een poging die jammerlijk mislukte. Een poging waardoor ik nu bijna al zijn werk opnieuw moet doen én nog eens allemaal extra werk. Zo heeft hij de raamkozijnen binnen geverfd, maar is daarna ergens iets gaan schuren zodat de verf is opgedroogd met het stof erin. Kleinigheidje. Op het plakplastic dat een gedeelte van onze ramen bedekt heeft hij verf gemorst, kan gebeuren, en die met een schuurpapiertje proberen te verwijderen. Het gevolg; het plakplastic is permanent beschadigd. Met zijn witte verfhanden is hij een paar keer nonchalant tegen mijn augurkgroene muurtje gaan hangen. Gevolg; een augurkgroen muurtje met een wit sponseffect. Kan zo in de VT Wonen. Die witte vingers zitten ook op onze telefoon, mijn Senseo-apparaat en onze tafel. Onze authentieke steentjesmuur in slaapkamer en kantoor heeft hij keurig gelakt, maar wel zodanig dat ook de vloer subtiel is meegenomen. Maar de allergrootste blunder was toch wel het compleet omkiepen van de bus Histor Appelwit waarmee hij de kozijnen buiten aan het verven was. Het gevolg; precies voor onze deur een grote, witte vlek. Valt haast niet op. Kan gebeuren. “Sorry.” Ik baal nog het meest van het feit dat we zijn werk pas aan een grondige inspectie hebben onderworpen nádat hij ‘klaar’ was. En nádat hij betaald was. Dom van ons, maar van afstand zag het er allemaal keurig uit. Met een agressie waar Mike Tyson jaloers op zou zijn ben ik nu bezig om zijn fouten te herstellen én de rest van het huis af te maken.