GO AHEAD AND JUMP
Ik kwam aanrijden op m’n fiets bij ons oude huis.
Om de poezen te voeren.
M’n buurman stond voor de deur.
Toevallig.
Of hij misschien een poezenmandje kon lenen.
“Waarom?”
Hij wilde een poes uit het asiel halen vandaag.
Toeval bestaat niet.
“Kom even binnen.”
De buurman wist nog niet dat ik bij P. was weggegaan.
“Waar ik ook naartoe ga, ik kan niet 4 katten meenemen”, zei ik.
“Oh”, zei de buurman.
“Dus ik moet voor 2 poezen een nieuw huis vinden”, zei ik.
“Oh, maar dan zou het een beetje stom zijn om een kat uit het asiel te halen, terwijl jij er 2 kwijt moet”, zei hij.
“Ik weet alleen dat ik Bruce meeneem”, zei ik, “want Bruce is mijn muze en Bruce is alleen op mij.”
En toen begon ik te huilen.
Terwijl ik de laatste weken best wel sterk was geweest.
Heus wel.
Echt.
Ik was bang geweest om zelf de keuze te moeten maken, maar ik wist eigenlijk al wat er zou gebeuren.
John Digweed sprong nog net niet in de armen van de buurman.
Niet dat hij dat niet bij iemand anders zou doen.
Want John is de liefste.
De leukste.
De aller- aller- allermooiste.
De meest sociale van alle 4 de katten.
En juist daarom ga ik hém morgen naar een nieuw huis brengen.
Naar de bovenbuurmannen.
Naar de leukste homo’s van Amsterdam.
Naar een huis met een dakterras.
Naar 2 mannen die nu al ontzettend gek op hem zijn.
“Sjonnie.”
“Sjors.”
“Sjimmie.”
“Digwood.”
“Dighead.”
Naar een plek waar ik hem altijd mag komen aaien.
*slik*
Knuffel!
goed zeg! en mooi, toeval bestaat eg nie! kus voor jou en de buurmannen!
Echt…….dit heeft zo moeten zijn hoe zeer het je ook doet. Keep Up the spirit en heel veel sterkte. Met alles.
Een geluk bij een ongeluk, maar wel een hele vervelende…
Volgens mij kon er geen beter huis voor hem zijn… Je hebt het goed gedaan, heel dapper dat je hem het beste gunt!
Sterkte straks, ik denk aan je! X
Ah, bah, getverdemme. Dat is erg, je beestje wegbrengen… Ik kan al janken bij het idee. Maar hij komt goed terecht, al is dat nu nog even geen troost. You strong woman.
:-)) Ik vind dit heel heel fijn voor je.
Wat heerlijk dat the DIG een goede plek krijgt, één zorg minder.
Dit was een klein zonnestraaltje, nu volgen er vast meer zonnestralen waar je je in kunt koesteren
Ahhh.. emotioneel stukje!!
Gek is dat he… dat we bij mensen de meest verschrikkelijke dingen kunnen doen, meemaken of zien, en het laat ons ogenschijnlijk koud… maar als ’t dan om dieren gaat, dan kan je ineens helemaal knappen!
Bedankt trouwens voor de update op twitter! Dat is handig! Kijk nu op maanisch.com – en dat doe ik dan uiteraard ook direct!
:)
Een goeie buum is beter dan een verre vriend.
Ohw wat moeilijk! Maar wat goed dat de ‘keuze’ vanzelf gemaakt werd en fijn dat je altijd langs kan voor een aai. Hopelijk vind je snel nog zo’n fijne plek.
Bij het lezen van je twit bericht kreeg ik al een brok in mijn keel.
Bij het lezen van je blog moet ik blijven slikken om mijn ogen droog te houden.
Wel mooi dat Digwood bij de bovenbuurmannen terecht kan en dat je hem altijd mag komen aaien en knuffelen :-).
Oh! Wat een goed en slecht nieuws tegelijk! En wat onzettend dapper en verstandig van je. Maar kut blijft het!
*knuf*
Ineens ben ik heel blij dat mijn ex de twee katten hield… hartverscheurend moeilijk om een van je lieverds weg te moeten geven. Trouwens, hebben ze niet plaats voor nog een andere kat? Dan hoef je verder niet meer te zoeken en blijven ze ook fijn bij elkaar..
Nee, de kat die nu nog weg ‘moet’ is Lolita… en zij heeft zo’n moeilijk karakter, dat ze denk ik nergens te plaatsen is… Maar ik ben op zoek naar een boerderij met heel veel muizen :-)
Ooh lieffie!! Moet ook ff een traantje wegpinken :-( Maar wel fijn dat ie zo goed is ondergebracht. Die lieve John… *kus*
Hoewel ik eigenlijk een sterk aanhanger van toeval ben, zou je gaan denken dat toeval niet bestaat. Fijn dat Digweed twee hele leuke baasjes heeft gekregen waar hij zelf ook enthousiast mee is en waar jij bekend mee bent. En soms even goed huilen is ook zo slecht nog niet. Succes met het vinden van een boerderij
Nou, hoe verdrietig het ook is, dan is dit toch nog de best denkbare oplossing.
Godver Luna…gewoon even flink godverkut.
:'( :'(
kus!!!
Ik geloof niet in toeval, dat het zo moest zijn wil zeggen dat het zo goed is.
(Heb ook wel effe stevig geslikt, toen ik dit las. Weer een hele stap. Maar het komt goed, het komt goed! x)
Ik vind het een sprankje hoop dat er één lief diertje een nieuw onderdak heeft. Toch?
En je mag hem bezoeken, dus extra straaltje erbij….
Mooi verhaal. Je vertelde het gisteren in de kroeg, maar op ‘papier’ is het nog mooier.
*note: geeft P. de katten dan niet te eten???
@Nina: P. slaapt ook niet in ons oude huis…