“En nog even als laatste”, zei het Viva-meisje, “welke 3 of 4 dingen zijn typisch iets voor jullie? Dus wat is typisch 10e en wat is typisch Luna?” “Eh”, stamelden 10e en ik, “eh.” “Ja, dat is een vast onderdeel van dit item, kijk”, zei het Viva-meisje en ze liet ons een oude Viva zien. Daar stond ‘Typisch Sabine: tolerant, nieuwsgierig en idealistisch.’ “Eh”, stamelde ik nog maar een keer. “Ik vind dat moeilijk om van mezelf te zeggen.” Ook 10e had er moeite mee. “Eh, nou, doe maar ‘creatief’”, zei ik na 5 minuten tegen het Viva-meisje. “Ik denk dat ik dat ook wel bij jou op kan schrijven hè?”, vroeg het meisje aan 10e. Dat kon inderdaad wel. Ondertussen gingen 10e en ik verder met nadenken over dingen die typisch ons waren. “Is het misschien zo dat jij, 10e, introvert bent en dat jij, Luna, extravert bent?”, vroeg het Viva-meisje. “Nou, nee”, zei 10e, “dat is niet zo.” “Oh”, zei het Viva-meisje. “Ik ben wel impulsief”, zei ik, “schrijf dat maar op.” Ondertussen dacht ik verder na. Het moesten natuurlijk wel positieve dingen zijn, want het zou in de Viva komen. En die dingen moesten ook weer niet te overdreven positief zijn, want dan werd het weer arrogant. Na 5 minuten bedacht 10e dat ‘grappig’ wel iets typisch 10e is. “Of eerder koddig”, zei 10e. “Ja, koddig”, zei ik, “‘koddig’ is een goed woord! Jij bent wel koddig.” Het Viva-meisje schreef het op en wij dachten verder. Na weer 5 minuten vond ik dat ‘manisch’ toch ook wel heel typisch Luna is. Ook dat werd opgeschreven, en het Viva-meisje begon te merken dat dit wel eens heel lang kon gaan duren: “Jullie mogen me ook wel mailen hoor, als jullie nog andere dingen bedenken.” Dat was inderdaad een goed plan en die avond vertelde ik P. over het interview. En dat ik niet op 4 woorden kon komen die typisch mij waren. “ADHD, manisch, druk, onstuimig”, zei P. zonder aarzelen.