LUNA KOOKT EN KOOKT EN KOOKT
Na de paniekaanval van vorige week donderdag heb ik een paar dagen met een soort sluimerende hartklopping gezeten. Angst voor de angst! Het kostte me toen, en het kost me nog steeds grote energie om niet aan m’n hart, m’n onrust, de dingen die nog af moeten, de mailtjes die ik nog moet sturen, de opdrachten die ik nog moet maken en nog veel meer van dat soort dingen te denken. Maar op het moment dat ik niet aan al die dingen denk, nou, dan gaat het dus hartstikke goed met me! Zo! Echt wel! Maar het houd je juist wél constant aan het denken, zo’n paniekaanval, en zeker 3 paniekaanvallen in korte tijd. Want! Hoe ontspan ik eigenlijk? Ontspan ik eigenlijk wel eens überhaupt? Wat is ontspannen eigenlijk? Heb ik het nodig? Ik kwam erachter dat mijn enige ontspanning ook eigenlijk een soort inspanning is. Het enige dat mij al jaren enigszins rust verschaft is het lezen en bekijken van kookboeken en kooktijdschriften. En in alle vrije tijd die ik heb sta ik te koken en te experimenteren in de keuken. ’s Avonds zit ik op de bank te bladeren en te bedenken wat ik de volgende dag zal gaan maken. Ik lees kooktijdschriften op de wc, ik lees ze in bed, ik check kook-weblogs, ik kijk dagelijks de afleveringen van ‘Wie is de Chef’ en ‘Smaken Verschillen’ via m’n pc en ik heb de afgelopen maanden 17 nieuwe kookboeken gekocht. De enige afleiding voor mijn getormenteerde geest, het enige waarin ik helemaal kan opgaan, behalve m’n werk, is koken! Dus dat deed ik al jaren, maar dat deed ik met nog meer geestdrift de afgelopen week! Zo bakte ik voor het eerst een baklava. En ook een tray Weespermoppen. Ik maakte een Spaghetti Genovese. En nadat die klaar was maakte ik verschillende kaaskletskoppen, waaronder van gruyère, Parmezaanse kaas, manchego en geitenkaas. Daarna draaide ik nog een liter kaneel-mascarpone-ijs met m’n ijsmachine. Verder maakte ik Thaise viskoekjes tijdens het wekelijkse kaartavondje van partner P., ik stond maandagochtend puntpaprika’s te roosteren voor het soepje dat ik die middag aan vriendin I. serveerde, ik maakte een tagliatelle met een walnoten-ricotta sausje en ik maakte m’n eerste Gratin Dauphinois. Dus ik kook. En ik eet het op. Ik leef.
Jezus, Luna, dat klinkt fantastisch!! Het water loopt me in de mond. Doe er iets mee, nou ja dat doe je al,lol. Jij leeft, dat weet ik al tijden:))). En hoe!!
En angsten en paniekaanvallen? Ach, dat hoort erbij denk ik. Ze zijn mij ook niet vreemd. Klinkt gek, hoe minder bang je probeert te zijn, hoe minder het angstgevoel wordt. Ik denk wel eens dat het de prijs is die je betaalt voor het zijn van een passioneel mens.
Eigenlijk klopt het ook wel. Als je niet eet, dan ga je dood. Als Luna niet kookt, dan gaat Luna (nog eens een keer) dood… ;-)
Ha, nu begrijp ik de ‘partner p mist mijn kookkunst’ ook beter. Ik wou dat ik een beetje van jou had. Ik kijk in de koelkast en weet niet wat ik moet met al die groenten. In dit huis is mijn vriend de kok… Klinkt goed, wat je allemaal doet! En als dat jouw manier van ontspannen is, prima toch?
Ik heb een tijd niet kunnen ontspannen omdat mijn spieren waren verkrampt door een vitame B12-tekort. En van spierverkramping ga je hyperventileren. Gelukkig was ik nog niet zo ver en heb ik net op tijd injecties gekregen. Nu gaat het stukken beter en kan ik me veel beter ontspannen. Ongemerkt span je je spieren toch altijd weer aan, maar als je er constant op let kun je er veel aan doen. En als je dan ook nog weet hoe je moet ontspannen (dat leer je bijv. door regelmatig de ‘bodyscan’ te doen) dan kun je dat in de praktijk brengen. Maar wat ik wil zeggen: angst kan wel degelijk een lichamelijke oorzaak hebben en ontspannen kan je leren. Angst voor de angst is de ergste angst die ik ken. Als je die angst kan aanpakken, ben je al een heel eind. En dat is niet eens zo moeilijk, maar vergt wel discipline.
Daar kan ik me ook in vinden, koken ontspant! Lekker roeren in de pannen, kneden, snijden, raspen…heerlijk! En zoveel recepten die er dan ook nog lekker uit zien om ook uit te proberen. De laatste tijd is de site bij mij favoriet: http://tastespotting.com. Lekker veel recepten uit de hele wereld die ook uitgeprobeerd moeten worden!
Zo zie je maar,voor de 1 een ontspanning voor de ander iets wat moet….ik kook omdat we moeten eten en dat doe ik ook trouw,maar een keukenprinsesje zoal jij zal ik nooit worden….:):)
Ik wilde typen…ik kom eten!!
en tv kijken is toch ook ontspanning? Lekker hele series acher elkaar kijken..
Sterkte!
Wow! Wat ben jij passievol over koken zeg! Ik kijk ook naar ‘Smaken verschillen’ en ‘Wie is de chef?’, maar echt niet dat die gerechten me gaan lukken. Ik ben al lang blij als mijn kipfilet niet te roze is vanbinnen…(schaamt zich nu heel erg)
Hey Luna, ik ben daar geweest waar jij nu zit. Vanaf m’n zestiende heb ik last van anticipatieangst, oftewel, angst voor angst. Uiteindelijk kun je er best rare kronkels door kweken als je er niets mee doet. Inmiddels ben ik niet meer bang voor een paniekaanval en juist dan komen ze niet weer. Hooguit een zenuwkriebel in je buik die meteen weer weggaat door relativeren. Hoe ik daar vanaf ben gekomen is een heel lang verhaal en ik ben nog niet helemaal klaar, maar ik leef weer zonder angst. Op mijn site onder ‘blogland’> ‘Kaatjes verhaal’ staat het een en ander, mocht je het willen lezen. Ik heb een paniekaanval nooit met dat woord beschreven, net als hyperventileren en flauwvallen, als ik het hier intik heb ik nog afkeer van die woorden, maar in mijn verhalen kun je tussen de regels door goed begrijpen wat ik bedoel.
kooktherapie! een gat in de markt!
Ik VERSLIND de boeken van Nigella Lawson, ze schrijft zo grappig en kan ook nog eens fantastisch koken! Je krijgt binnen no time zin om zelf in de pannen te gaan roeren en koekjes te bakken. Vooral “comfort food” is favoriet!
“Want! Hoe ontspan ik eigenlijk?”
Ik volg je al een tijdje, maar dat wist je al. Ik kan me nog herinneren dat je bikinies ging scoren, dat je naar Ibiza ging met vrienden enzo.
Het wordt weer tijd voor witte wijn, volle koffers en goede vrienden, Luuntje!
Paniekaavallen ken ik, ik heb ze bijna elke week. Jij moet er gewoon even helemaal uit met de creditkaart van P. die dan de vloer geel gaat schilderen ofzo. lol
Nou, P. was dit weekend wéér weg, samen met z’n creditcard, pinpas en z’n vader… Naar Londen… hij komt vanavond gelukkig weer terug… en vakantie: ik moet er niet aan denken… al klinkt een wijntje wel weer heel lekker, maar ik ben sinds de laatste paniekaanval gestopt… wat betekent dat ik al 10 dagen niks heb gedronken en dat is voor een alcoholist als ik zeer lovenswaardig te noemen!