HEL IN HET HOTEL, PAASHAAS & SUKIYAKI

Ik word wakker om een uur of 8:00 in hotel By Toine. Of, nee, laat ik eerlijk zijn; ik ben allang wakker. Of nee, laat ik eerlijker zijn; ik heb geen oog dichtgedaan. De verkering en ik kwamen gisteren om 22:30 aan in het hotel na een HEERLIJK diner bij Villa Copera. We lagen om 22:31 op bed. Rozig, heerlijk, oh, wat was het fijn. Om 23:00 begon de verkering zich niet zo lekker te voelen en hij heeft de hele nacht moeten overgeven. Al is ‘overgeven’ een te keurig woord, want de geluiden die hij erbij maakte hebben mij, en de rest van het hotel, de hele nacht wakker gehouden. Kotsen dus. Keihard kotsen. Zo zielig!!!! Ja, ook voor mij, want ik had een hele andere nacht in gedachten. Z’n hele maag en lijf en alles is echt overstuur en of dat door het eten komt of door de wijn, we zullen het niet weten. Ik heb nergens last van en voel me prima.

Er is geen douche aanwezig in de hotelkamer en dat is echt klote. De verkering gaat daarom maar even in bad, maar ook daar komt zijn maag niet tot rust. Hij blijft overgeven, al zit er niks meer in z’n maag. Zielig! Nog zieliger is dat we vandaag dochter S. zouden ophalen, maar dat J. zich zo beroerd voelt dat hij niet denkt dat hij die autorit kan maken. Dit is toch wel een momentje dat het handiger zou zijn als ik een rijbewijs had. We bellen dochter S. af, maar J. voelt zich daarna nog veel beroerder en schuldig, omdat hij z’n dochter wil zien.

We halen dus gewoon deze 2 knapperds op. De verkering is een held en begint zich langzaam iets beter te voelen. Komt door de glimlach van z’n dochter natuurlijk.

Als we thuis zijn komt onze lieve buurvrouw J. vertellen dat ze gisteren onze papier-container heeft buiten gezet en of we dat niet vervelend vonden, maar ze zag dat hij niet buiten stond en we waren weg en de bak was helemaal vol. Ik ben helemaal blij met zo’n buurvrouw! Want de papier-container zat inderdaad tot bovenaan vol en anders zouden we weer een maand moeten wachten. Container-logistiek; niet mijn sterkste punt. Op de foto checkt Bruce Lee m’n kringloop-scores. Hij keurt deze tas goed.

Ik kocht gisteren ook de paashaas bij de kringloop (voor m’n paastak) , maar omdat er dan een andere paashaas zo zielig alleen overbleef in het bakje, kocht ik die ook maar. Ik ben heel empathisch als het om pluchen beesten gaat.

De verkering voelt zich ietsje beter en hij gaat even mee naar de Turkse supermarkt en de Albert Heijn om groente en fruit te halen en boodschappen voor vanavond.

Hmmmmm… weer een volle koelkast en volle groente-trolley!

De meiden kijken diverse horror-achtige films die ook nog over vampiers en liefde gaan. Zoiets dan. Ze zitten er helemaal in.

Nina is ook weer terug van m’n ouders. Die heeft het geweldig gehad en krijgt ook nog een nieuwe kam en kambeurt van Piet én een extra groot bot waar ze de rest van de dag mee bezig is. Nina <3 Piet. En ook <3 Riet natuurlijk.

Ik kreeg dit van dochter S., lief hè? Het zijn koekjes, maar het gaat natuurlijk om de verpakking.

“Als je later model wil worden, dan moet je ook een stukje paprika met een beetje met souplesse kunnen eten hoor S.”, zeg ik, “en niet alles zo naar binnen stouwen als een bouwvakker.” Dit is een foto die bewijst dat ze het heus wel kan; netjes eten.

Daarna wordt alles met veel smaak naar binnen gestouwd. We eten trouwens sukiyaki, oftewel: we zijn Japans aan het fonduen. Heel gezond! Groenten en vlees, vis en kip in groentebouillon met allerlei light sausjes en dingetjes en rijst en kroepoek en emping.

Nee, Nina, niet voor jou.

Ook niet voor jou Frank. Oh, wacht misschien toch wel.

Ja, dan mag Bruce ook een stukje.

De meiden eten echt als bouwvakkers! Bijna alles gaat op en… het is ongelooflijk… de meiden helpen mij daarna keurig met afruimen, zonder dat ik erom heb gevraagd!!! Ik weet niet wat me overkomt. Het duurt een paar jaar, maar dan heb je ook wat. Daarna gaan we met z’n allen op de bank en doen we mee met het heerlijke ouderwetse programma ‘Weet ik veel’ met Linda de Mol. Het koele van dit programma is dat we alle 4 kunnen meedoen via onze smartphones, dus het is een ouderwets zaterdagavond-programma dat gebruik maakt van de techniek van nu! Echt leuk! Je moet 50 multiple choice vragen beantwoorden en aan het einde krijg je dus automatisch je score te zien En… guess what? Ik won!!! SCORE! De verkering zegt dat dit komt omdat het allemaal wijvenvragen waren, maar ik weet wel beter.