web analytics

8

#FELINEFRIDAY #4

Ja, het is pas over 2 dagen (2 juli) weer #felinefriday, maar ik laat alvast de prijs zien! Zeg iets liefs, leuks, aardigs over Bruce of over je eigen kat! Leuke anecdote, mij maakt het allemaal niet uit! En win; deze 3 schilderijtjes/collages van Bruce Lee als eskimo, militair en kamelendrijver! Ze zijn 7 x 10 centimeter… En CUTE!

Dit vind je misschien ook leuk...

8 reacties

  1. nath schreef:

    Opgelucht dat Bruce weer terecht is. Mijn Linkin-poes blijft gelukkig lekker dichtbij maar ze verstopt zich graag. Is ook al uren aan zoeken en roepen in gekropen en ookal zit ze vlak onder mijn neus verstopt … ze zal zich niet laten horen. En dan maar spinnen als ik haar eindelijk vindt :-). Onlangs was ik mijn haag bij aan het knippen en schrok ik van iets waar ik tegnaan kwam … lag Linkin daar lekker languit verstopt te wachten tot ik haar zou opmerken … en maar spinnen toen ik schrok en de lucht in wipte. Gelukkig besefte ze niet dat ze bijna was bijgeknipt :-p.

  2. mentha schreef:

    Bruce is natuurlijk een schatje en ook ik ben heel blij dattie weer thuis is!
    Ik ben zo dol op mijn Roetja. De laatste maanden, sinds ik om verschillende redenen niet zo lekker in mijn vel zit, heeft ze er de gewoonte van gemaakt ’s nachts lekker boven mijn hoofd te komen liggen (nog nét net OP mijn hoofd) terwijl ze anders altijd ergens anders op bed lag, of gewoon niet. Alsof ze echt heel erg doorheeft dat ik die troost zo goed kan gebruiken en ze zelf ook gewoon heel erg bij me in de buurt wil zijn… Mijn hartendiefje (L)

  3. Aukje schreef:

    Ik kan beamen dat ze cute zijn, want ze hangen hier bij mij aan de muur (in de kinderkamer, want Dylan is gek op katten en moet altijd schaterlachen om Scooszi). Ik wens de gelukkige prijswinnaar alvast veel plezier met deze mooie creaties!

  4. Viviane schreef:

    Het was niet mijn eigen poes, maar de poes van m’n vriend. Mijn vriend woonde toen op een appartement op de tweede verdieping, en z’n poes was het gewend om nooit buiten te komen. Op een middag zaten we te eten, en poes zat op de vensterbank naar buiten te kijken, toen er een paar duiven aan de andere kant van ’t raam gingen zitten was ze natuurlijk wel heel erg geïnteresseerd. En opeens keek ze naar ons met een hele boze blik in haar ogen, terug naar de duiven, en dan naar haar etensbakje ! Je zag haar gewoon denken van “die lekkere duiven daarbuiten en ik zit hier met stomme brokjes” ! Geweldig, die mimiek van katten.

  5. Trijntje schreef:

    B: Brutaal
    R: Ruimtelijk in beweging
    U: Ubercool
    C: Cute
    E: Eigenwijs

  6. odette schreef:

    Wheeeeh, na de preview is mijn reaktie weg! En ik had nog wel een lofzang op muze Bruce getypt (met eerlijke bedenkingen over zijn eerste foto’s, toen vond ik hem een beetje raar) en iets over mijn Joep en Rufus geschreven. Nou ja, dan doe ik het maar rambam: ik vind die collages vreselijk leuk en ik wil die. Zo. En dan heb ik eigenlijk alleen nog een turnende Rufus in de aanbieding: http://detslife.nznl.org/2010/06/turnen.html Ik denk er over om hem een personal trainer met z’n verjaardag te geven. Fijn dat BlikkieBruce weer terug is!

  7. Brooklyn schreef:

    To all the cats I’ve loved before
    Who travelled in and out my door
    I’m glad they came along
    I dedicate this song
    To all the cats I’ve loved before

    To all the cats I once caressed
    And may I say I’ve held the best
    For helping me to grow
    I owe a lot I know
    To all the cats I’ve loved before

    To all the cats who shared my life
    Who now are in some other life
    I’m glad they came along
    I dedicate this song
    To all the cats I’ve loved before

    To all the cats who cared for me
    Who filled my life with memories
    They live within my heart
    I’ll always be a part
    Of all the cats I’ve loved before

  8. Gaby schreef:

    Jouw Bruce lijkt echt sprekend op wijlen mijn lieve Muis, zie hier http://www.flickr.com/photos/51900822@N07/4779468100/in/photostream/
    Wat was het een lief sekreetje! Hij is 20 jaar geworden omdat mijnheer het gewoon vertikte om het loodje te leggen (gelukkig|). Wij hebben zelfs moeten verhuizen om niet een totale oorlog in de buurt te krijgen. Muis schreeuwde ‘s-nachts in huis namelijk de hele buurt bij elkaar. Omwonenden feliciteerden ons al met onze nieuwe baby (wij hebben geen kinderen). De situatie werd onhoudbaar, dus zijn wij voor het Prinsenkind naar een vrijstaand huis verkast. Gelukkig vonden we het zelf ook prettig om te verhuizen. Nu ligt hij gezellig tussen de bloembedden onder zijn eigen keitje. Soms denk ik dat ik hem tussen de blaadjes nog hoor blèren. We missen hem!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *