CATAN, RISK & #HANDINHAND

Begin de zondagochtend met een reclame van seksshop Willie op een gewoon normaal tv-kanaal. Ik vind hier echt heel veel van. Waarom op tijden dat kinderen tv kijken reclame maken voor massagestaven? AARGH!

Even wat plogs posten van de afgelopen dagen.

Ik maak een surimi-salade en een tonijn-salade.

Dit zijn dus die blikken artisjokharten van de LIDL die je MOET kopen (als je van artisjokharten houdt).

Jaaaaaa! Het is slippertjes-weer!

Ik pak hier even virtueel de hand van mijn oppaspuber voor de Twitteractie #handinhand… er gaat een heleboel mis in Nederland op zorggebied, maar iets waar ik zelf momenteel nogal last van ervaar is het hele PGB-gebeuren… Sinds januari is alle administratie van een zorgkantoor overgegaan naar de gemeente en de financiële afhandeling is overgegaan naar de Sociale Verzekeringsbank… en sja, wat zal ik zeggen? Dit is niet goed gegaan (understatement van het jaar). Ik heb al 3 maanden geen geld ontvangen, maar wel zorg gegeven. En het is dat ik getrouwd ben en dat we alle vaste lasten van het salaris van J. kunnen betalen, maar anders had ik echt een probleem gehad. En het erge is; andere zorgverleners komen ook daadwerkelijk in de problemen door de huidige PGB-chaos in Nederland. Maar ja, wat kun je doen? Ik kan niks doen. De ouders van oppaspuber M. kunnen ook niks doen. Bellen naar de Sociale Verzekeringsbank, waar ik dan een meisje aan de telefoon krijg die het dan doorgeeft aan de administratie (en dan nog niks). Blijven bellen en zelf helemaal gek worden van de kastjes en muren waar je tegenaan loopt? Janken? Schelden? Afwachten? Het enige dat bijna alle zorgverleners doen is gewoon blijven zorgen voor hun patiënten/cliënten, ook al hebben sommigen al 2 maanden hun huur niet kunnen betalen. Maar hoe lang kun je dat volhouden? Wanneer moet je stoppen met je huidige werk omdat je anders zelf echt volledig in de financiële problemen komt? Wanneer ga je op zoek naar een andere baan, hoe erg je hart ook ligt bij je patiënten en cliënten? Oppaspuber M. blijft hier gewoon komen, omdat je, na een aantal jaar zorgen, ook een emotionele band met je cliënt opbouwt. Oppaspuber M. is niet mijn cliënt, maar mijn oppaspuber. En ik hou van haar. En van die liefde die zorgverleners voor hun baan en cliënten hebben wordt op dit moment gigantisch misbruik gemaakt door de overheid. Het gaat hier om mensen. Niemand gaat 3 maanden lang onbetaald schroeven en moertjes indraaien in een fabriek. Maar je zorgt wel 3 maanden onbetaald voor iemand omdat diegene anders nergens naartoe kan. Omdat je een mens bent. En omdat je voor een mens zorgt. En dat doe je ook 4 maanden. En 5. En 6. En… Nou ja, en om deze wantoestand in Nederland aan te kaarten is dus de Twitteractie #handinhand gestart… met foto’s van zorgverleners hand in hand met die van hun cliënt. Maar ja, oppaspuber M. was er niet, dus een foto van mijn eigen hand… de letters op m’n vingers zeggen genoeg.

Over tot de orde van de dag. De man, de dochter en het vriendinnetje kijken naar een film en ik kijk ‘m half mee.

Iets met een trouwerij.

Deze. Eigenlijk best leuk.

Daarna is het tijd voor een potje Kolonisten van Catan, maar we kennen de spelregels niet goed genoeg, dus we bergen het weer op (inmiddels weet ik hoe het moet).

We doen dus maar een potje Risk. Met een paar lekkere toastjes erbij. Hmmm…

Kijk nou, knapper met de dag allebei!

Hier had ik nog goede hoop op de winst.

Nina had nog goede hoop op zo’n lekker toastje.

“Maak je hier wel even een foto van?”, vraagt de echtgenoot. Ik hoef niet uit te leggen dat hij met zwart speelde en dat hij DE HELE WERELD had veroverd. Klootzak.

TADA! M’n eerste oogst! Een radijs. En hij was heerlijk!

Tijd om m’n courgette buiten te gaan zetten! Nog even wachten, nog even!

De echtgenoot kookt.

Extreem gave kater dit. Meow!

J. is de pubermeiden weer naar huis brengen en ik hang even wat op bank met wat stomme televisie. Ik heb geen bal gedaan dit weekend en toch ben ik moe. Of moe, moe, moe, nou, eerder gewoon hangerig en verveeld.

Daarna is het tijd voor dit horloge. Nou ja, tijd, tijd, tijd?

Het is nogal een ingewikkelde toestand en eigenlijk heb ik er ook helemaal geen zin in. Morgen weer een dag.

Nina is ook klaar voor de nacht. Lekker slapen.

Vorig jaar zat ik op de camping in Almere!